Wiele osób stoi w obliczu diagnozy osteochondrozy w regionie lędźwiowym. Objawy tej choroby: stały ból w dolnej części pleców, a także ograniczone ruchy, utrata czułości i tak dalej. W każdym razie należy zrozumieć, że choroba ta przy braku leczenia może prowadzić do masy powikłań neurologicznych. Więc czym jest choroba? Jakie są jej pierwsze znaki? Jakie metody leczenia oferuje współczesna medycyna? Informacje te będą przydatne dla każdego czytelnika.
Co to jest osteochondroza?
Osteochondroza jest chronicznie postępującą chorobą, której towarzyszy zwyrodnienie tkanek łącznych i kostnych kręgosłupa. Proces zmian patologicznych w tkankach rozpoczyna się na dysku międzykręgowym. Ta struktura składa się z włóknistego pierścienia, w którym znajduje się jądro pulpiczne podobne do żelu.
W wyniku naruszenia normalnego metabolizmu występuje stopniowe suszenie jądra. Wraz z tym zmiany obserwowane są również w włóknistym pierścieniu: w tkankach powstają łzy i pęknięcia, w wyniku czego rdzeń może wykraczać poza. Podobny proces wpływa na stan kręgowców, ponieważ kręgi muszą wytrzymać duże obciążenia. Zatem nie tylko dyski międzykręgowe, ale także kręgi, więzadła i połączenia międzykręgowe są zaangażowane w ten proces.
Z reguły choroba zaczyna się w wieku dorosłym lub starszym, chociaż zdarza się, że choroba została zdiagnozowana u młodzieży. Nawiasem mówiąc, osteochondroza lędźwiowa jest najczęstszą postacią tej choroby.
Przyczyny rozwoju choroby
Ta patologia rozwija się z naruszeniem normalnego metabolizmu i obecnością zwiększonego wysiłku fizycznego. Warto zauważyć, że proces zwyrodnieniowy z reguły jest uruchamiany pod wpływem kilku czynników jednocześnie. Do tej pory osteochondroza lędźwiowa jest uważana za chorobę wieloczynnikową. Oto tylko najczęstsze przyczyny zwyrodnienia.
- Po pierwsze, należy zauważyć dziedziczne predyspozycje. Przyczyną może być niektóre z wrodzonych anatomicznych cech szkieletu i zaburzeń metabolicznych, takie jak niewłaściwy metabolizm glikoprotein.
- Czynniki ryzyka obejmują płaskie stopy, ponieważ w tej patologii występuje redystrybucja normalnego obciążenia kręgosłupa.
- W niektórych przypadkach osteochondroza rozwija się na tle urazów kręgosłupa.
- Obciążenia statyczne można również przypisać czynnikom ryzyka. Na przykład długotrwałe lub pozostanie w niewygodnej pozycji.
- Odkształcenie fizyczne może również rozpocząć proces zwyrodnieniowy, szczególnie jeśli chodzi o profesjonalnych sportowców.
- Często proces ten rozwija się u osób otyłych, ponieważ kręgosłup, a także cały szkielet, nadaje się do zwiększonych obciążeń.
Nasilenie osteochondrozy lędźwiowej
Ta choroba rozwija się stopniowo. Do tej pory zwyczajowe jest rozróżnienie czterech głównych stopni osteochondrozy regionu lędźwiowego (niektórzy lekarze emitują trzech).
- Na pierwszym etapie występuje stopniowa zmiana i ruch jądra kurtki wewnątrz dysku międzykręgowego.
- Osteochondroza lędźwiowa drugiego stopnia charakteryzuje się zniszczeniem włóknistego pierścienia.
- Na trzecim etapie, z reguły, występuje pęknięcie włóknistego pierścienia, w wyniku czego galaretowate jądro przesuwa się poza jego granice, więc powstaje przepuklina dysku międzykręgowego.
- Czwartym stadium choroby towarzyszy zwyrodnienie kręgów, więzadeł i stawów, w wyniku czego rozwija się spondyltroza.
Osteochondroza lędźwiowa: objawy i opis pierwszego stadium choroby
Tym stadium choroby towarzyszy podrażnienie włókien nerwowych, które znajdują się w więzadłach międzynarodowych i pierścieniu włóknistym. Dlatego pierwszym oznaką tej choroby jest dyskomfort, sztywność i ból w obszarze lędźwiowym. Warto zauważyć, że ból może być ostry i strzelać (w medycynie ten objaw nazywa się „Lumbago”) lub, przeciwnie, głupi, ale stały (Lumbalgia).
Warto zauważyć, że z powodu podrażnienia zakończeń nerwowych ból można również rozszerzyć na inne tkanki, narządy, a nawet systemy narządów. Na przykład w przypadku naruszenia normalnego trofizmu i krążenia krwi w więzadłach i ścięgien może wystąpić pojawienie się enteropatii zwanych SO, w których zmieniają się tkanki łączne i zagęszczają w miejscach przymocowania do kości.
Ponieważ dość często u pacjentów diagnozuje się osteochondrozę lędźwiowo -krzyżową, ból może dotyczyć dolnego kręgosłupa, a nawet dawać kończynę dolną. Kompresja zakończeń nerwowych i małych naczyń prowadzi do rozwoju naruszeń w tkankach kończyn dolnych.
Drugi stopień osteochondrozy i jej oznaki
Na tym etapie pojawiają się niektóre inne oznaki osteochondrozy regionu lędźwiowego. Obserwuje się pojawienie się pewnej niestabilności między kręgowcami, w wyniku czego wzrasta mobilność kręgów.
Z kolei taka zmiana prowadzi do występowania uporczywego i prawie ciągłego napięcia mięśni dolnej części pleców. Pacjenci narzekają nie tylko na ból i dyskomfort, ale także na stałe zmęczenie mięśni.
Obraz kliniczny z trzecim stopniem choroby
Jakie oznaki w tym przypadku towarzyszy osteochondroza lędźwiowa? Objawy w tym okresie mogą być inne. Faktem jest, że uszkodzone dyski międzykręgowe zaczynają ściskać korzenie nerwowe, które towarzyszą „zespoły promieniowe”.
Jednocześnie pacjenci zakłóca wrażliwość tych stref unerwionych przez nerw sprężony. Z reguły początkowo występuje niewielkie drętwienie i mrowienie, ale przy braku leczenia może wystąpić całkowita utrata czułości. Często towarzyszy temu pogorszenie aktywności ruchowej, stopniowy zanik mięśni, a czasem całkowity paraliż.
Nawiasem mówiąc, w oparciu o lokalizację takich zmian, możemy założyć, na które kręgi wpływają choroba. Na przykład, jeśli zmiana lub utrata wrażliwości jest obserwowana na pięcie, a ból daje mięsień łydki, prawdopodobne jest, że pacjent ma osteochondrozę lędźwiową.
U niektórych pacjentów obserwuje się „zespół ogona konia”, który wiąże się ze ściskanie wiązki korzeni, który ma miejsce w odcinku lędźwiowym i krzyżowym kręgosłupa. Ten warunek charakteryzuje się naruszeniem funkcji motorycznej nóg, a także różnych zaburzeń z narządów miednicy.
Osteochondroza lędźwiowa: objawy czwartego etapu
Na tym etapie wszystkie stawy i więzadła międzykręgowe są już zaangażowane w proces. Ponadto istnieje zwłóknienie dysku międzykręgowego, w którym wszystkie jego pierwiastki są zastępowane gęstą tkaniną blizn.
Nawiasem mówiąc, w tej chwili pacjenci pacjentów mogą się poprawić. Ale mobilność kręgosłupa, dolnej części pleców i nóg jest bardzo ograniczona.
Nowoczesne metody diagnostyczne
W obecności ciągłego bólu i dyskomfortu w dolnej części pleców należy skonsultować się z lekarzem. Tylko specjalista może określić osteochondrozę lędźwiową kręgosłupa. Diagnoza w tym przypadku obejmuje kilka etapów.
Na początek lekarz przeprowadzi badanie ogólne, sprawdzi odruch, obecność zespołów promiennych, a także stopień mobilności i tak dalej. Konieczne jest zebranie pełnej historii, ponieważ w tym przypadku ważne jest nie tylko diagnoza, ale także określenie przyczyny rozwoju procesu zwyrodnieniowego.
Metody diagnozy laboratoryjne w tym przypadku nie mają większego znaczenia. Dlatego pacjent jest przede wszystkim ukierunkowany na radiografię kręgosłupa. X -Ray Zdjęcia pozwalają zobaczyć zwężenie szczeliną międzykręgową, a także określić obecność wzrostu kości i uszczelnień na powierzchni kręgu.
W celu dokładniejszej oceny stanu pacjenta przeprowadzana jest również rezonans magnetyczny i tomografia komputerowa, badania te dają bardziej wyraźny obraz zmian zwyrodnieniowych w kręgosłupie.
Z jakymi powikłaniami wiąże się choroba?
W żadnym wypadku choroba ta nie powinna postrzegać tej frywolnej choroby. W przypadku braku terapii pacjentów będzie musiał stawić czoła nie tylko bólowi i ograniczeniu ruchliwości, ale także z poważniejszymi konsekwencjami.
W szczególności zwyrodnienie dysków międzykręgowych prowadzi do powstawania przepuklin. Ponadto kompresja korzeni nerwowych wpływa na pracę wielu narządów, w tym układów moczowych, seksualnych, a czasem trawiennych. W niektórych przypadkach choroba prowadzi do całkowitego porażenia kończyn dolnych i zaniku mięśni. Zmiany osteochondrozy są praktycznie nieodwracalne, dlatego niezwykle ważne jest rozpoczęcie terapii w czasie.
Leczenie narkotyków osteochondrozy
Tylko lekarz wie, jak leczyć osteochondrozę lędźwiową. W przypadku takiej choroby terapia jest wybierana indywidualnie, ponieważ zależy to od wielu czynników, w tym z indywidualnych cech ciała pacjenta. W każdym razie należy zrozumieć, że leczenie osteochondrozy jest długim i złożonym procesem.
Oczywiście pacjenci są przepisywani dla niektórych leków. Najczęściej ta choroba jest używana poniżej.
- Na początkowych etapach leczenia stosuje się chondroprotektory - leki hamujące proces zwyrodnienia tkanki nabojowej.
- Na drugim etapie leczenie osteochondrozy lędźwiowej może obejmować stosowanie leków przeciwzapalnych, które eliminują ból i proces zapalny.
- Skurcz mięśni jest eliminowany za pomocą odpoczynku mięśni.
- Miejscowe środki znieczulające są używane do silnego bólu. Na przykład ból jest blokowany przez zastrzyki środków przeciwbólowych.
- Zaleca się starszych pacjentów do przyjmowania kompleksów multiwitaminowych.
- Terapia obejmuje również leki rozszerzające naczynia krwionośne, które poprawiają krążenie krwi i troficzne tkanki.
Inne metody konserwatywnego leczenia
Oczywiście nie można pozbyć się choroby za pomocą samych narkotyków. Leczenie osteochondrozy lędźwiowej obejmuje inne pomiary. W szczególności masaż terapeutyczny daje pozytywny efekt. Regularne sesje pomagają wyeliminować skurcz mięśni i poprawić krążenie krwi w tkankach.
Gimnastyka z osteochondrozą lędźwiową jest niezwykle ważna. Zestaw ćwiczeń jest wybierany przez lekarza prowadzącego lub fizjoterapeutę. Wychowanie fizyczne pomaga zwrócić mobilność, poprawić krążenie krwi, eliminować ból. Oczywiście zajęcia powinny być regularne. Z drugiej strony, w obecności ostrych bólów aktywność fizyczna jest przeciwwskazana, w tym okresie pacjent potrzebuje ścisłego spoczynku i noszenia specjalnego gorsetu, który łagodzi obciążenie kręgosłupa.
Ponadto stosowane są również niektóre metody fizjoterapii. W szczególności promieniowanie ultrafioletowe jest uważane za dość skuteczne (eliminuje skurcz i ból), magnetoterapię, terapię laserową, elektroforeza (pomaga złagodzić zapalenie i ból), a także leczenie Balne.
Kiedy konieczna jest interwencja chirurgiczna?
Niestety, nie we wszystkich przypadkach możliwe jest leczenie konserwatywne, szczególnie jeśli pacjent ma diagnozę przepukliny międzykręgowej. Wskazania do interwencji chirurgicznej są również zespołem „ogona kości”, a także poważne kompresję korzeni nerwowych.
Do tej pory istnieje wiele technik takich operacji. Najczęściej, nazywane również procedurami mikrochirurgicznymi, a także endoskopowymi, są również przeprowadzane w celu wyeliminowania ciśnienia na naczynia krwionośne i nerwów.